آقای امیرسامان اسفندیاری با اعلام این مطلب افزود: هم اکنون به همت تولیدکنندگان داخلی مازاد ظرفیت، کاغذ بسته بندی تولید می‌کنیم و حتی بخشی از تولیدات صادر می‌شود.
وی درباره تامین مواد اولیه تولید کاغذ بسته بندی داخلی یا وارداتی گفت: برای تولید کاغذ بسته بندی از آخال (ضایعات کاغذ قهوه‌ای بازیافتی) استفاده می‌شود که بخشی از داخل و بخشی هم از طریق واردات تامین می‌شود.
اسفندیاری با بیان اینکه در کشور آخال متولی ندارد، ادامه داد: سالانه ۶۰۰ هزار تن آخال به چرخه تولید بازمی گردد، در حالی که به یک میلیون و ۷۰۰ هزار تن آخال احتیاج داریم که اگر واردات آن قطع شود، صنعت کاغذ بسته بندی با مشکل مواجه می‌شود.
وی به چالش‌های صادرات در این صنعت اشاره کرد و گفت: یکی از مشکلات در امر صادرات بحث رفع تعهد ارزی است، که باعث شده ورود آخال به کشور مشکل شود، زیرا اکثر تولیدکنندگان به روش تهاتر با ورود موقت، آخال وارد و در ازای آن کاغذ صادر می‌کردند، با وجود رفع تعهد ارزی که ابهامی راجع به آن وجود دارد متاسفانه بسیاری از شرکت‌ها دچار مشکل شدند و این چالش ادامه دارد.
نیاز سالانه به ۳۰۰ هزار تن کاغذ تحریر در کشور
عضو هیئت رئیسه سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوای ایران از نیاز سالانه کشور به ۲۸۰ تا ۳۰۰ هزار تن کاغذ تحریر سفید خبر داد و گفت: براساس اقدامات انجام شده در ۲ سال اخیر، تولید ۸۰ هزار تن کاغذ برنامه ریزی شده که از این میزان، ۴۵ هزار تن به چاپ ۱۵۵ میلیون جلد کتاب درسی و ۳۵ هزار تن هم به نشر اختصاص می‌یابد.
وی با بیان اینکه هنوز با تامین کامل نیاز کشور به کاغذ تحریر فاصله داریم، افزود: با فراگیری رسانه‌های دیجیتال ممکن است تا حدودی نیاز به کاغذ سفید کاهش یابد، ولی باید به فکر تامین کاغذ مورد نیاز برای تولید کتاب‌های درسی و دفتر مشق دانش آموزان و دانشجویان هم باشیم و این نیاز در قالب یک بسته کامل دیده شود.
اسفندیاری ادامه داد: اقدامات خوبی در زمینه تولید کاغذ در سال‌های اخیر انجام شده، اما همچنان نیازمند واردات برخی از انواع کاغذ هستیم مثلا توان تولید کاغذهای به کیفیت کاغذهای A۴ مورد استفاده در چاپگر (پرینتر) در کشور وجود ندارد، ما می‌توانیم خام آن را وارد و با تبدیل به شیت (کاغذی کاربردی برای چاپ افست، مجلات، سربرگ‌ها، تقویم، بروشور) به فروش برسانیم، زیرا بسیاری از کتاب‌ها به این نوع کاغذ نیاز دارند.
وی افزود: هم اکنون برساس آمار وزارت صمت و یافته‌های سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوا، ۵ شرکت تولید کاغذ تحریر در کشور وجود دارد که تولید یکی از این شرکت‌ها بدلیل مسائل فنی متوقف شده است و یک شرکت بصورت پروژه‌ای قرار است به این تعداد افزوده شود، برخی از این شرکت‌ها هم با توجه به مشکلاتی که در تامین مواد اولیه داشتند به سمت تولید کاغذ بسته بندی رفته اند.
وی اضافه کرد: براساس آمار، سال ۲۰۰۸؛ مقدار مصرف کاغذ چاپ و تحریر در دنیا سالانه ۱۵۰ میلیون تن بود که این میزان کاهش یافت و در سال ۲۰۱۹ به ۱۰۰ میلیون تن در سال رسید و دلیل آن هم استفاده بیشتر مردم از فضای مجازی و اینترنت بوده است، همچنین در دوران کرونا آموزش‌ها به سمت مجازی و برخط سوق پیدا کرد همین مسائل باعث شد خیلی از تولیدکنندگان کاغذ تحریر امکانات و تجهیزات خود را به تولید کاغذ بسته بندی اختصاص دهند و این نوع کاغذ از تولید سالانه ۱۹۰ میلیون تن در سال به ۲۸۰ میلیون تن در سال رسیده است.
تولید ۱۳۰ هزار تن کاغذ تحریر منوط به افزایش کارخانه‌های تولیدی
عضو هیئت رئیسه سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوای ایران گفت: با فرض تولیدات داخلی با کیفیت در کتاب‌های درسی و در صورت اضافه شدن کارخانه‌هایی به این صنعت تا پایان امسال، در خوشبینانه‌ترین حالت، سالانه ۱۳۰ هزار تن کاغذ چاپ و نشر تولید خواهد شد که پاسخگوی ۶۰ درصد نیاز کشور است، اما کماکان برای تولید دفتر مشق، کارهای تبلیغاتی و چاپ کتاب‌هایی با کاغذ مرغوبتر در کنار تولید داخل نیاز به واردات داریم.
وی در خصوص اینکه تولید ۱۳۰ هزار تن کاغذ در چه بازه زمانی محقق می‌شود؛ گفت: قرار بر این بود که طرح‌های نیمه تمام موجود تا پایان امسال به بهره برداری برسد، اما اگر این اتفاق رخ ندهد می‌توان این بازه زمانی را تا پایان سال ۱۴۰۳ هم برای تحقق این هدف در نظر گرفت.
وی افزود: تولید کاغذ صرفا تبدیل خمیر به کاغذ نیست و فرآیند‌های شیمیایی، فناوری و فرایند‌های تولیدی خاص منجر به تولید کاغذ باکیفیت می‌شود، یکی از حساسیت‌ها در تولید کاغذ تحریر، نداشتن کُرک و پُرز و دیگری میزان نوری است که از این کتاب به چشم کودکان یا خوانندگان کتاب باز می‌گردد که حائز اهمیت است، اما ممکن است به راحتی از آن عبور کنیم.
اسفندیاری در پاسخ به پرسشی در خصوص اینکه آیا امکان بهره مندی از این فناوری‌ها در تولیدات داخلی وجود دارد، گفت: بله، هم اکنون شرکتی در کشور داریم که بار بزرگی از این مسئولیت را به دوش می‌کشد، اما شرایط برای بهتر شدن وجود دارد و باید به سمتی برویم که در تولید کتاب‌های درسی ۱۰۰ درصد استانداردهای لازم را کسب کنیم.
وابستگی به واردات مواد اولیه کاغذ به دلیل شرایط اقلیمی کشور
عضو هیئت رئیسه سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوای ایران در خصوص اینکه چه مقدار واردات به مواد اولیه اختصاص می‌یابد، گفت: در بخش عمده‌ای از مواد اولیه مصرفی وابسته به واردات هستیم، زیرا کشور ما از لحاظ جغرافیایی جزو کشور‌های خشک است و پوشش گیاهی کشور به نحوی نیست که به سمت جنگل داری صنعتی برای صنعت کاغذ پیش برویم. بیشتر کاغذ دنیا در جنوب شرق آسیا یا آمریکای جنوبی تولید می‌شود.
وی با بیان اینکه کشور برای رسیدن به ثبات در صنعت کاغذ مستلزم اقداماتی است، گفت: هم اکنون فقط بر توان تولید و بهبود آن تمرکز شده در حالی که رسیدن به این هدف نیازمند زیرساخت‌هایی است که تنظیم تامین مواد اولیه و رسیدن منظم آن به دست تولیدکنندگان یکی از این موارد است. شما اگر به دنبال تامین مواد اولیه از منابع داخلی هستید بایستی بر روی منابع طبیعی و محیط زیست کار کنید، این که صرفا به روی نصب ماشین آلات و یا بازسازی ماشین آلات بپردازیم، این کار درستی نیست.
اسفندیاری ادامه داد: من از متولیان و تصمیم گیران درخواست می‌کنم که در وهله نخست به این موضوع توجه کنند که کاغذ تحریر و بسته بندی، کالا‌های راهبردی هستند مثلا بسیاری از قطعات و تجهیزات مورد نیاز صنعت کاغذ وارداتی است پس زمان تخصیص ارز به این کالا‌ها حائز اهمیت است، همچنین گمرک باید در ترخیص این کالا‌ها کمک کند، زیرا توقف کوتاه در تولید کاغذ باعث می‌شود قیمت تمام شده این کالا قابلیت رقابت خود را از دست بدهد که در این صنعت بسیار اهمیت دارد.
برنامه راهبردی صنعت سلولزی تدوین می‌شود
عضو هیئت رئیسه سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوای ایران از تدوین برنامه راهبردی صنعت سلولزی خبر داد و گفت: فعالیت خوبی در وزارت صمت ذیل این برنامه در حال انجام است و تدوین این برنامه به منظور همفکری و هم اندیشی برای انتخاب مسیر درست با سندیکای کاغذ و انجمن‌های مرتبط به اشتراک گذاشته شده است.
وی در پاسخ به اینکه سند راهبردی در بیشتر صنایع با تغییر دولت‌ها دستخوش تغییر و یا کنار گذاشته می‌شود، گفت: در صورتی که نیاز کشور به گونه‌ای باشد که وابسته به تولید داخل شود امکان تغییر برنامه بسیار هزینه بر خواهد بود مگر اینکه مشکلات خاصی در مسیر رخ دهد.
اسفندیاری ادامه داد: کشور‌های توسعه یافته مثل کره جنوبی در خیلی از زمینه‌ها دیگر به جای برنامه ۵ ساله برنامه‌های کوتاه مدت ۲ ساله تدوین می‌کنند، البته در کشور ما این تغییرات ممکن است به ۲ سال هم برسد، در نتیجه نمی‌توان چاره‌ای برای آن اندیشید، ولی همه تلاش ما این است که اگر برنامه‌ای تعریف می‌شود ادامه داشته باشد به همین دلیل باید زیرساخت‌ها را درست کنیم که این صنعت به طور خودکار به کار خود ادامه دهد یعنی با تغییر شرایط اتفاق عجیبی رخ ندهد.
وی اضافه کرد: دسترسی به آمار صحیح یکی از اهدافی است که در این جلسات هم اندیشی مطرح شده و تا حدود زیادی آمار‌ها برای تدوین سند مورد توجه قرار گرفت و اصلاح شده است.
